ΤΟ 5% ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ψήφισα στις 16 Σεπτεμβρίου. Νόμιζα ότι δημοκρατικό είναι, όταν η πλειοψηφία αποφασίζει και η μειοψηφία μπορεί να μην συμφωνεί αλλά οφείλει να υπακούει. Εδώ το 5% του Αλαβάνου θέλει να επιβάλει τη γνώμη του. Υποκινεί τις διαδηλώσεις και τους τραμπουκισμούς σε αυτές, με την ελπίδα - η οποία όπως φάνηκε είχε βάση αλλά έπιασε ταβάνι - να αυξήσει το ποσοστό της στις εκλογές. Ένα καθαρά φασιστικό κόμμα - όταν δεν σέβεσαι την πλειοψηφία και προσπαθείς να επιβάλεις την γνώμη σου αν δεν είσαι φασίστας τότε τι είσαι - εμποδίζει κάθε δραστηριότητα σ' αυτή τη χώρα. Αν όμως τους πλακώσει ο κόσμος στις σφαλιάρες θα μιλάνε για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.

ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ

ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ......συνέχεια

Ο σκατόψυχος στην δυστυχία του άλλου χαίρεται

ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ

Είναι 10 χρόνια τώρα που γίνεται πολύ συζήτηση γύρω από τον Αρχιεπίσκοπο και την πληθωρική του προσωπικότητα. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί του γινόταν αυτή η επίθεση. Από το γιατί είχε γνώμη για όλα μέχρι το τι έκανε στην δικτατορία πάντα δεχόταν μία επίθεση κυρίως από τους γνωστούς αριστερούς οι οποίοι πάντα σ΄αυτή την χώρα παρουσιάζουν τα πράγματα όπως τους βολεύουν.

Σ΄αύτη την χώρα μπορούν να έχούν γνώμη όλοι, εκτός από τον Αρχηγό της πίστης στην οποία πιστεύει το 98% των κατοίκων της. Όλοι αυτοί που τον κατηγορούν, είναι υπέρ των θεοκρατικών καθεστώτων της Μέσης Ανατολής και ότι αναχρονιστικότερο ευτές παρουσιάζουν με την δικαιολογία της αυτοδιάθεσης των λαών. Στην χώρα μας, που το μεγαλύτερο ποσοστό, ήθελε τον Αρχιεπίσκοπο να έχει γνώμη και να την λέει, αυτός δεν έπρεπε να μιλάει μήπως τον κατηγορήσει ο Κυριος Αλαβάνος και η παρέα του(οι οποίοι έχουν μία ανταπόκριση στην κοινωνία περίπου 6% όπως δημοκρατικότατα αποφάσισε ο λαός περίπου ένα μήνα πριν).

Θα ήθελα επίσης να σχολιάσω και αυτό που συνεχώς αναπαράγουν γύρω από την στάση του στην δικτατορία και το ότι διάβαζε εκείνη την περίοδο. Νομίζω ότι ήταν μία στημένη ερώτηση στην οποία δεν έπρεπε να απαντήση. Στην ηλικία που βρισκόταν τι ήθελαν; Ένα παπά να είναι στους δρόμους και να φωνάζει εναντίον του καθεστώτως. Ποιός άλλος ανθρωπος της εκκλησίας το έκανε αυτό. Μήπως ο Σεραφείμ; Ο οποίος και όρκισε την κυβέρνηση που υποστήριζε ο δικτάτορας Ιωαννίδης. Αυτόν γιατί δεν τον ρώτησαν ποτέ.

Ο Αρχιεπίσκοπος βρίσκετε πολύ κοντά στον Θεό αυτές τις ώρες. Νομίζω όμως ότι επέλεξε λάθος δρόμο από την στιγμή που έμαθε για την αρρώστιά του. Κυριάρχησε τελικά ο ανθρώπινος παράγοντας ενώ του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει ο ηγέτης που ίσως πάντα ήθελε να φαίνεται. Κατά την γνώμη μου έπρεπε νε αρνηθεί την μετεμόσχευση και να αποσυρθεί με περισυλογή και προσευχή. Θα έδειχνε ότι δεν φοβάται τον θάνατο, θα περνούσε δυνατά μηνύματα στους πιστούς γύρω από την ζωή και τον θάνατο και σαν έξυπνος άνθρωπος θα μπορούσε να χειριστεί υπέρ της υστεροφημίας του το πρόβλημά του

ΠΑΣΟΚ........Τέλος Εποχής

Αν πρέπει κάποιος να σχολιάσει τα του Πασοκ, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα ενός προδιαγεγραμένου θανάτου. Θεωρώ ότι ο σωστότερος σχολιασμός έγινε από την Αλέκα Παπαρήγα, λέγοντας ότι είναι πολύ αργά πια για το Πασοκ.

Ένα κόμμα στο οποίο συμμετέχουν απόψεις από Μαρξιστικές μέχρι ακραιφνώς καπιταλιστικές δεν μπορεί να έχει μέλλον. Όσο τους ένωνε η εξουσία και το φαγητό που αυτή τους εξασφάλιζε, τα πράγματα τσουλούσαν σχετικά ομαλά. Τώρα φαίνονται τα προβλήματα που τα έσπρωχναν τόσο καιρό κάτω από το χαλί. Έτσι είναι η ζωή. Κοροίδευαν 30 χρόνια. Ας πληρώσουν το τίμημα.

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο

Έχοντας ψηφίσει την Κα Γιαννάκου στις εκλογές θεωρώντας ότι η στάση της στο βιβλίο της Ιστορίας της έκτης Δημοτικού ήταν τίμια και σωστή δεν ξέρω τι πρέπει να σκεφτώ για την στάση του καινούριου υπουργού.

Θεωρώ ότι το σκηνικό ήταν στημένο προς την Κα Γιαννάκου και δεν έπεσε στην παγίδα. Έχασε όμως, και αυτό πιστεύω ότι θεωρήθηκε απο τον πρωθυπουργό περισσότερο σημαντικό από την τίμια θέση της πρών υπουργού.

Ελπίζω να κυβερνήσει αυτή την φορά χωρίς τον φόβο της ήττας στις επόμενες εκλογές - έτσι και αλλιώς μάλλον θα χάσει. Ας κάνει τουλάχιστον δύο καλά πράγματα πέρα από το πολιτικό κόστος

Ύστερα από αρκετό καιρό ξαναδημοσιεύω με αφορμή
το πρώτο θέμα της Ελευθεροτυπίας της Τρίτης 7 Νοεμβρίου 2006.
Ανεβάζω στο Blogg την επιστολή που έστειλα στον Διευθυντή της εφημερίδας.

Κύριε Διευθυντά
Γράφω πρώτη φορά στέλνω επιστολή σε εφημερίδα για να διαμαρτυρυθώ
για το κατάντημα της εφημερίδας σας να ξεπέσει στο λαικισμό του
συγκεκριμένου δημοσιεύοντας μ΄αυτό τον κραυγαλέο τρόπο.
Ωραία δημιουργήσατε θέμα, ξεπουλήσατε αλλά μέσα από μία
κατα-κίτρινη δημοσιογραφία την οποία κατακρίνατε.
Είμαι πατέρας δύο αγοριών 14 και 10 χρονών και σας
πληροφορώ ότι τίποτα από αυτά ΔΕΝ ισχύει. Και τα παιδιά μου
διαβάζω, εγώ και η μητέρα τους, και ασχολούμε συνεχώς μαζί τους,
και φυσικά δεν έχω και δεν είναι σκοπός μου ούτε τα ακριβά αυτοκίνητα,
ούτε τα σπίτια με πισίνα, ούτε είχαν τα παιδιά μου μπειμπι-σίτερ ούτε
δεν ξέρω τι άλλο πιστεύει ο συντάκτης της επιστολής ότι συμβαίνει
σήμερα στις Ελληνικές οικογένειες. Αυτά που αναφέρονται στην επιστολή
είναι έξω από την σημερινή πραγματικότητα και προφανώς οι υπεύθυνοι τις
εφημερίδας θα ζουν μέσα σ΄αυτή την πραγματικότητα δηλαδή μέσα στο 5% του πληθυσμού στο οποίο αναφέρεται η επιστολή. Αποκομένοι όμως από την πραγματικότητα η εφημερίδα σας γίνεται γραφική. Θα ξέρετε ότι κανένα παιδί σ΄αυτή την ηλικία δεν μπορεί να έχει τέτοιο λογοτεχνικό ταλέντο - θα σας θεωρούσα εξερετικά αφελείς αν πιστεύετε ότι την επιστολή την έγραψε ο μικρός 13χρονος - και ο μόνος λόγος που πιστεύω ότι δημοσιεύσατε την επιστολή είναι καθαρά για λόγους προβολής της εφημερίδας σας.
Υ.Γ.1 Δεν παρακολούθησα κανένα δελτίο ειδήσεων στο οποίο έμαθα ότι
βγήκε η μητέρα του παιδιού και μίλησε. 4 βράδια την εβδομάδα από τις 8 εως τις 10.30 το βράδυ πηγαίνω τα παιδιά μου στο πόλο, κάθομαι και τα παρακολουθώ και εισπράτω από αυτή την διαδικασία όλα αυτά που κάθε γονιός στην πλειοψηφία εισπράτει.
Υ.Γ.2 Απο ότι έμαθα βγήκε στα κανάλια η μητέρα του παιδιού και είπε
ότι την επιστολή την έγραψε το παιδί της μόνο του. Αν αυτό ισχύει, τότε οι εμπειρίες που περιγράφονται προέρχονται από τον τρόπο που η ίδια μεγάλωσε το παιδί της. Ας κάνει πρώτα την αυτοκριτική της και μετά ας πάρει σβάρνα τα κανάλια.

ROGER WATERS

Έχοντας δει τους Pink Floyd το 1989 μου έλειπε
ένα κομμάτι από το παζλ για να ολοκληρωθεί η μαγεία
που ασκούν τα τραγούδια αυτών των μοναδικών μουσικών.

Μαζί με άλλους 20000 χιλιάδες την Κυριακή το βράδυ
σε μια μοναδική συναυλία συμπληρώθηκε αυτό το καμματάκι
που έλλειπε. Έτσι μπορούμε να αισθανόμαστε πλήρης όλοι εμείς
που μαγευόμαστε από τους ήχους αυτού του συνθέτη και στιχουργού.